Wypożyczalnia

Badanie w praktyce
Przystępując do badania lakieru należy pamiętać o kilku szczegółach. Po pierwsze, ciężko określić, jaką grubość lakieru powinien mieć konkretny samochód. Wartości te mogą się wahać od 80 μm do nawet 150 μm. Warto wiedzieć, że lakiery niemetalizowane nie są zwykle pokrywane warstwą bezbarwną, więc ich grubość często wynosi ok. 80 μm. Podobną grubość lakieru posiadają zwykle słupki drzwiowe, progi czy elementy pod maską.
Podczas badania lakieru powinno się przeprowadzić po kilka pomiarów na każdej części nadwozia. Wyniki pomiędzy nimi, w przypadku oryginalnej powłoki, nie powinny różnić się więcej niż o 30 μm. Poniżej podpowiadamy, które części samochodu badać i jak interpretować uzyskane wyniki.
Kontrola grubości lakieru
1. Dach
Podczas badania powłoki lakierniczej najczęściej dach samochodu traktujemy jako powierzchnię wzorcową. Jest to element, który najrzadziej ulega uszkodzeniu i powtórnemu lakierowaniu. Jednak by się upewnić, że lakier na dachu jest oryginalny, należy przeprowadzić co najmniej 10 pomiarów we wszystkich częściach elementu.
WAŻNE: szpachla na dachu dyskwalifikuje auto. Najczęściej oznacza wypadkową przeszłość.
2. Błotniki
Szczególnie tylne błotniki powinny być dokładnie zbadane. Są to elementy narażone na uszkodzenie zarówno przy drobnych ocierkach, jak i przy poważnych wypadkach. Ich wymiana wymaga wycinania i spawania, dlatego często są one wyklepywane i szpachlowane. Dzięki miernikowi grubości lakieru bez trudu można wykryć szpachlę pod powierzchnią lakieru. Dodatkowo w wielu samochodach (m.in. klikunastoletnich autach japońskich czy Oplach) tylne błotniki ulegają korozji. Podczas badania lakieru można wykryć, czy te elementy są oryginalne, czy były reperowane oraz ocenić fachowość naprawy.
Warto też zbadać błotniki przy krawędziach sąsiadujących ze zderzakami. Zgrubienie lakieru w tych miejscach oznacza zwykle cieniowanie po lakierowaniu zderzaka.
WAŻNE: po wymianie błotnika szpachlą może być pokryte tylko miejsce spawania. Obecność większej ilości szpachli oznacza wyklepanie starego elementu.
3. Okolice pola numeru VIN
Podczas badania samochodu za pomocą elektronicznego miernika grubości lakieru koniecznie powinno się sprawdzić okolice pola, gdzie wybity jest numer VIN. Jeżeli pole numerowe zostało przespawane z innego auta, czujnik wykryje szpachlę i powtórne lakierowanie. Dzięki temu można wykryć pokradzieżową przeszłość samochodu.
WAŻNE: w okolicach pola numeru VIN nie może być żadnych śladów szpachli ani lakierowania.
4. Pokrywa silnika
Tak duży element jak pokrywa silnika warto gruntownie przebadać, bo może to zdradzić naprawy innych, sąsiednich części. Jeżeli z pomiarów wynika, że maska jest oryginalna, a malowana była jedynie przy krawędzi bocznej, oznacza to najczęściej cieniowanie po lakierowaniu błotnika.
WAŻNE: na pokrywie silnika warto wykonać kilkanaście pomiarów.
5. Kielichy amortyzatorów
W większości przypadków lakierowane elementy znajdujące się pod maską pokrywane są znacznie cieńszą warstwą farby (50-70 μm). Zwykle części te malowane są tylko farbą podkładową i jedną warstwą lakieru bazowego. Nawet w przypadku kolorów metalizowanych rzadko pokrywane są wierzchnią warstwą lakieru bezbarwnego. Niektórzy producenci, np. Citroen czy Peugeot, elementy w komorze silnika malują jedynie lakierem podkładowym. Wtedy m.in. wewnętrzna część maski czy kielichy nadwozia są koloru szarego lub beżowego. Obecność grubszej warstwy lakieru powinna wzbudzić czujność.
WAŻNE: lakier na kielichach amortyzatorów nie powinien być grubszy niż 50-70 μm.
6. Słupki zewnętrzne
Podobnie jak dach, słupki boczne są konstrukcyjnymi elementami nadwozia. Uszkodzeniu ulegają zwykle podczas poważnych wypadków. Ich wymiana wymaga wycięcia starych i wspawania nowych. Taka naprawa wiąże się ze szpachlowaniem i lakierowaniem. Dlatego słupki powinno się badać bardzo dokładnie. Nawet na tak małych elementach warto przeprowadzić kilka pomiarów w niedużych odległościach.
WAŻNE: słupki nadwozia nie powinny nosić śladów napraw.
7. Progi i słupki wewnętrzne
W większości przypadków wewnętrzne elementy nadwozia lakierowane są oryginalnie znacznie cieniej.
A. Warstwa farby na nadwoziu ma zwykle 80-150 μm
B. Tuż obok, na słupku konstrukcyjnym grubość powłoki lakierniczej rzadko kiedy przekracza 60 μm.
WAŻNE: wewnętrzne elementy karoserii powinny
być pomalowane znacznie cieniej niż nadwozie.
8. Elementy plastikowe
Czujnikiem nie zbadamy zderzaków czy plastikowych błotników. Śladów malowania tych elementów należy szukać w postaci cieniowania na sąsiednich elementach metalowych.
WAŻNE: czujniki grubości lakieru nie działają na elementach z tworzywa sztucznego.
To warto wiedzieć przed pomiarem
Oryginalna powłoka lakiernicza ma grubość od 80 μm w autach koreańskich i japońskich do 150 μm w europejskich.
Istotą badania powłoki lakierniczej jest porównanie grubości lakieru na różnych elementach auta.
Różnice grubości oryginalnej powłoki pomiędzy elementami nadwozia mogą sięgać 30 μm. Na dachu i masce lakier może być nieco grubszy.
Powłoka grubsza niż 200 μm oznacza dwie warstwy lakieru. Powyżej 350 μm to szpachla.
Lakier na słupkach i progach jest znacznie cieńszy (nawet 50 μm).
W przypadku większości mierników zabrudzenie lakieru może zafałszować wynik.
Materiał MagazynAuto